Ruchy reakcyjne[1] często dążą do zniszczenia, a nie do budowy. Zniszczenie nie powinno odgrywać żadnej roli dla szukających wyższego celu.
W różnych częściach świata istnieją ruchy reakcyjne stworzone w celu zniszczenia ustalonych systemów, a ich sprawcy twierdzą, że robią to w imieniu Islamu.
Ruchy reakcyjne to nie tylko ruchy, które nigdy nie były korzystne dla społeczeństwa w szerszym kontekście, ale również nigdy nie osiągnęły swoich własnych celów. Niezależnie od tego, czy ruchy te były islamskie, czy nieislamskie, odnosiły jedynie minimalny sukces.
Jeśli chodzi o islam i ruchy reakcyjne w świecie muzułmańskim, ważne jest, aby muzułmanie pamiętali, że ich pierwszym obowiązkiem jest jak najlepsze reprezentowanie myśli islamskiej, co można zrealizować jedynie poprzez długoterminowe inwestycje w edukację. Jeśli takie działania zostałyby podjęte zamiast reagowania z nienawiścią i chęcią zemsty przeciwko tym którzy nie stosują się do wartości Islamu, świat muzułmański rozkwitłby.
Minęło ponad pół wieku od 1950 r., kiedy takie ruchy narodziły się w krajach muzułmańskich. Gdyby młodzież, która była zaangażowana w owe ruchy zostałaby wysłana do szkół i uniwersytetów, dziś mogliby być ministrami albo liderami takimi jak premierzy lub prezydenci. Jednak ruchy reakcyjne poza kilkoma wyjątkami były zawsze niezadowolone i znikały, nie pozostawiając po sobie żadnych długotrwałych osiągnięć.
Chcę poruszyć drugą kwestię: niezależnie od celu, jaki można osiągnąć, nigdy nie powinien on mieć na celu zniszczenia i nigdy nie powinien szkodzić jedności narodu. Oznacza to, że próbując coś „budować”, nie powinniśmy powodować zniszczeń, które mogą mieć trwałe konsekwencje dla przyszłych pokoleń. W przeciwnym razie, nie tylko nie osiągniemy naszego celu, ale będziemy potępieni przez przyszłe pokolenia. A co najgorsze nadzieja na spokojne życie pozagrobowe legnie w gruzach.
Wierzący mogą oczywiście realizować jakieś doczesne aspiracje. Jednak nawet jeśli takie dążenia mieszczą się w dopuszczalnej dziedzinie wiary, nie mogą być ostatecznym celem ani ideałem wierzących. W przypadku np. Islamu Prorok Mahomet (niech spoczywa w pokoju) nie wypowiadał się odnośnie takich aspiracji szczególnie w trakcie nauczania w Mekce.
Dlatego zamiast ruchów reakcyjnych, które nie przynoszą żadnych pozytywnych rezultatów, wierzący powinni angażować się w uczenie innych o sobie i czyniąc wolę Boską.
Fethullah Gulen
Artykuł ten ukazał się po raz pierwszy w 106. numerze Magazynu Fountain (lipiec – sierpień 2015). Magazyn można znaleźć w Internecie pod adresem http://www.fountainmagazine.com
[1] Jest to ruch dążący przeciwko jakimś zmianom społecznym, ma on często charakter prawicowy i radykalny.
Data publikacji na stronie: 20.01.2025